Önce mamasını hazırlayıp yatağının başucuna koydum.Sonrada uzuuuun uğraşlar sonucunda
yiğiti yere sermeyi başardım ve pijamasını çıkardım ama sağolsun küçük canavarı yerinde tutmak mümkünmü bezini çıkartınca oooo yelkenler foraaaa.... kahkahalar atıyor ayaklarını birbirine vuruyor sağa sola dönmeye çalışıyor ....yanımda bezi olmadığı için hem biraz bacakları hava alsın hemde bezini getireyim diye ilerdeki çekmeceye yöneldim yiğit bu sırada bacakları ve poposunun açıkta olmasının verdiği zevkle çığlıklar atıyordu.sanırım bez poşetini açmamla bezi alıp arkama dönmem arasında 2-3dk lık bir süre geçmiştir.Tabi bu süre içinde yiğitin çığlklarında kesildiği hissettim belkide uyumuş kalmıştur dedimki her ne kadar bunun dünyanın merkezine inmek kadar zor olduğunu düşünsemde ehh bir ihtimal diye düşündüm....
Aman allahımmmm oda ne uğurböcüğüm ortada yok.Başımda şimşekler çaktı.Koridorun diğer ucunda merdiven var ama uğurböcüğüm bu kadar çabuk hareket edemez heralde.Hemen odanın kapısına koştum.
Korku endişe ve eğlenceye birlikte yaşadım o an.NİYEMİ????
Koridorun ortasında yalpalaya yalpalaya giden bembeyaz bir popo ve annesi kendinisi yakalamasın diye sürekli arkasına dönüp bakarak kaçmaya çalışan gülen bir surat.....
UĞUBÖCÜĞÜM seni çokkk seviyorum.Hernekadar bazen sana kızıp poponu yada topuklarını ısırmak istesemde sen benim UĞURBÖCÜĞÜMSÜN ve sensiz bir hayatı düşünemiyorum bile....
Ama yinede şikayetçiyimmm...bu sıralar beni çok uykusuz bırakıyosun tontişimmm.Noluurrr bu gece erken yat bende biraz dinleneyim hatta uzun süredir okumak isteyipte yarısında kaldığım kitabımı okuyabileyim..
10/02/2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder