Ve ben bu sabah yanlız uyandım evimde.Önce yastığı kokladım sonra battaniyesine sarılıp uzuuun süre öylece kalakaldım.
Bu ne kalp ağrısıdır ki beni eritip bitiriyor.
Dört aylık ev hayatım galiba pazartesi itibarıyla son bulacak.Şimdiden içim içimi yemekle meşgul,kafamda binbir soru,bu kalp sızısı nasıl geçecek bilmiyorum.
Gücüm tükenmiş,hayat bitmiş gibi hissediyorum kendimi.Hayat sanki oğlumla başlamıştı.Ondan önceki 37 yıl sanki bir anda yok oldu ve ben hiç gülmeyen,üzülmeyen,iniş çıkışları olmayan biriyim gibi hissediyorum kendimi.
Bugün iş görüşmem için gidiyorum ve sadece iki üç saatlik işim var.
Peki ya sonra?
Akşam gördüğüm birkaç saat oğlumu koklamak için yetecekmi bana?
Yine aynı acı,yine aynı hüzün ve yine bir türlü kurtulamadığım peşimi bırakmayan vicdan azabı.
Biliyorum çalışmak beni daha dinç tutacak,biliyorum oğluma daha iyi imkanlar verecek,biliyorum zamanla bu da bitecek.Biliyorum da kabullenemiyorum.
Şu akıp giden yağmur damlaları gibi içimdeki sızıda akıp gitse ve ben bir nefes alsam.
Alışırım diyorum ama alışılmıyor.Daha öncede yaşadım,alışamadım.
Hep özlüyorum,hep kokusunu içimde hissediyorum ama koklayamıyorum.
Uzakta olsa hep yanındayım küçükbey.
Burda senin için çarpan bir kalp var ve tek dileğim bu kalbi seninde içinde hissetmen,görmesende yanında olduğumu,elini tuttuğumu bilmen.
Seninleykende sensizde seni hep özlüyorum,hep özlüyeceğim...
Küçükbey,32 aylık
8 yorum:
:((( ah Ozlem yok mu ? Ne tuhaf bir duygu insanın çocuğuyla olan bağı. Hiç birşeye degisilmiyor. Allah hiç ayırmasın sizi.
-aminnnn ayça.allah kimseyi evladından ayırmasın gerçekten zor olucak benim için.malesef zorunluluklar insanı buraya getiriyor.neyseki birbuçuk sene sonra emekliyim.inşallah ondan sonra hep oğlumla beraberim.
senin için çok zor olacak oğlunu bırakmam biliyorum.bırak işe bırakıp gitmeyi evde bile onsuz alt kata indinmi acele acele işini yapıp bitirip oğlunun yanına koşturan seni çok iyi biliyorum.ama zamanla kabullenemesende alışmak zorundasın.hem tek sen değilsinki oğlunu bırakıp işe giden anne,o yüzden bırak vicdanını rahat ettir biraz.yiğitde anlıcaktır senin bu yaptığın fedakarlığı büyüyünce annesi.buarada iş görüşmen umarım olumlu olur herşey gönlünce olur bol şans meleğim.
off dediklerinde haklısın haticede işte bu önüne geçilemeyen duygulardan.sanırım birazda yapı meselesi.
hayırlısı olsun canım. sen iyi olacaksın ki, küçüğün de iyi olsun...
acitasyon yok kadın hemen tıpış tıpış çalışmaya :)) ayrıca küçük beye bi kardeş lazım pek bi mahsun bakıyo :(
-sibel'cim sağolasında içimdekine gem vuramıyorum beeeen...
-pillicim ona bi kardeş lazım ama sanada bi bebe lazım.sıramı sana devrediyorum şekerim.
:)
Bloğunuzda birden çok güzel paylaşımlar var.Bu paylaşımlarınız için teşekkür eder ve Galvaniz çöp konteyner olarak başarılarınızın devamını dileriz.
Yorum Gönder