Oğlumun gözlerine,yüzüne güneş gelirde güzelim cildi bozulur.
Ne zaman dışarı çıksak başında şağka olup olmamsı önemli değil nedense ben oğlumu kucaklamadığım vakit oğlumun gözüne güneş geliyor.
Hemen başlıyoruz yakınmaya:Anneeee beni kucaklaaa.Haaa bunu söylerkende boş durmuyoruz.Bir taraftan elini alnına koyup güneşten korunmaya çalışıyor ve düneş deliyooo düneş deliyooo diye acıklı bir bağırma sahnesi yaşıyoruz.
Ne garipki bu kafasız güneş sadece oğlum yürürken oğlumu rahatsız ediyor.
Annesi kucaklayınca bir anda kayboluyor.
Öyle bebek arabasına binmekle veya şapka takmakla falan kaybolmuyor.
Sevgili güneş, oğlumun peşini bırak artık.
Sevgili oğlum, ben sana ne diyeyim bilmiyorum.
Her zaman bu kadar akıllı ama tembel olmak zorundamısın anlamadım gitti?
:)))
Yürümeyi sevmeyen ama akşama kadar bisiklet tepesinde dolaşan,parklarda hoplayıp zıplayan,sokakta oynarken yerinde duramayan biri olarak bi zahmet yürüsende bende şu bel ağrısından kurtulsam olmazmı?
Bizde tembelde yoktur ama....
Kime çekmiş acaba???
Vallahi bana değil.
Küçükbey, 28 aylık
7 yorum:
hadi hadi, kapmıştır illaki bişiiler senden :P
sana çekmediği kesin!
bu çocukların hepsi aynı sanırım oynarken birşey yok yürürken kucakkk
tibet'in sevgili annesi aşkolsun yani bende bişeyler kapmış ama bu huyunu değil
inat etme huyu tıkısnın aynısı ben şekerim.
:)
yaşa be hatiş öptüm seni
elif kayra:
onları anlşamak imkansızzzz
:) bilmiyorlarki senin nekaa kıpır kıpır olduğunu.yiğitte sanırsam her çocuk gibi arada naz yapıyoo...
Yorum Gönder