Saat gecenin ikisi.
Sessizliğin içinde sayıklama sesleri yükseliyor.
Anne yine her gece olduğu gibi huzursuz,diken üstünde uyuyor.
Bebeğinden gelen iniltiyle açıyor gözlerini.
Ateşler içinde bebek.Derece 39.4 ü gösteriyor.
Anne çaresiz,bebek çaresiz.....
Verilen ilaçlar ve ıslak bezle yapılan kompreslerle nihayet sabaha karşı güneşin doğuşuyla birlikte annedede doğuyor yeni umutlar.
Anne huzurlu, bebek huzurlu...
Takiiii saat sabahın sekizini vurana kadar.
Buğulanmış araba camından masum, bırakma beni anne diyen bakışların arasında sallanan küçük bir el anneyi ağlatana kadar.
Uzaklaşan bebeğinin arkasından hıçkırıklara boğuluyor anne.
Anne çaresiz,bebek çaresiz....
2 yorum:
sağlıkları iyi olsunlar da varsın arabadan el sallmak olsun.
Haklısınız da yinede işte hani klasik anne yüreği diye bir deyim vardır ya işte öyle
insan dayanamıyor hele hasta olduğu zaman hiç dayanamıyor
Yorum Gönder