Daha çok küçücüksün
Yeni bir hayat var önünde..........

28 Ocak 2011

........... AYNI SAHNE..............

          Giyindik kuşandık atladık arabamıza hergün rutin olarak yaptığımız gibi koyulduk yola.
                                    Yine ayrılık yine masum bakışlar.
                     Pencerenin arkasından bana bakarken dudaklarını bükmen varya gözlerinden yanaklarına süzülen gözyaşların varya, sanki büyyyüük insanmışsın ve herşeye rağmen benim suçluluk duymamı istemezmişsin gibi ağlarken tebessüm etmeye çalışarak el sallayışın varya işte o an bütün gemileri yakıp yıkmak her yeri
                                       kasıp kavurmak ,avazım çıktığı kadar
                                           bağıra bağıra ağlamak istiyorum.
Ama sadece istiyorum çünkü o sırada boğazıma birşeyler düğümleniyor ve ağlamayı bile beceremiyorum
                              Emre aydın'ın dediği gibi....
                                  Çok zor bazen
                                 Avaz avaz susmak
                               Saklanmak kendine
                              Kendinden vazgeçmişken          
        İşte çalışan annenin yaşadığı en zor en acı verici dakikaları.
                            Offfff akşam ne zaman olacakkkkk

2 yorum:

hypo dedi ki...

eşim çalışırken, kızım uyuyunca ayrılırdık annelerden.
ortalığı birbirine katardı.
zor çalışan annenin ayrılığı.

karışık_pizza dedi ki...

zormu???zor kelimesi bile bazen yetmiyebiliyor.
beni anlamanıza sevindim
lakin siz bir babasınız